Εκεί που σταματά ο χρόνος
κι αρχίζει το όνειρο,
εκεί που οι ευχές γίνονται ανάσες,
εκεί που οι ανάσες μοιάζουν βήματα
και η επαφή μας κάνει επαναστάτες,
εκεί που ο χρόνος γίνεται συνένοχος
εκεί που ο πόθος μας τυλίγει και μας πνίγει
εκεί που όλα εκστατικά αρχίζουν,
εκεί και μόνο εκεί να ζεις Αξίζει …
Maria
Ορχήστρα, Μαέστρο … πάμε…
Μαέστρος Ορχήστρα και ελεύθερη πίστα για ένα χορό σου μεθυστικό
Γεμάτο από από βλέμμα όλο λαγνεία και από χάδι ερωτικό
Γεμάτο από σένα γεμάτο από μένα δίχως τα πρέπει και τα γιατί
Γεμάτο μόνο από το χρόνο που κάθε θέλω θα βρει τον τρόπο να εκπληρωθεί.
Μαέστρο πάμε
Να με κοιτάζεις να σε αγκαλιάζω και να μαζεύω κάθε λεπτό
δικές σου εικόνες δικές σου ανάσες σαν σε φιλώ γλυκά στο λαιμό
να με αγγίζεις και να μοιράζομαι σε ότι δεν έχει πια λογική
και να σου δίνομαι και να παθιάζομαι απ’ την παράλογη δική σου ορμή.
Και εκεί που λες πως μπαίνει το Φθινόπωρο και ετοιμάζεις τα χειμερινά τα ρούχα, έρχονται κάτι λιακάδες Αυγουστιάτικες, κάτι αεράκια όλο δροσιά εαρινή και σε γεμίζουν χαμόγελα.
Δεν πάει να βρέχει και να χιονίζει, εσύ χαμογελάς και αστράφτει το χαμόγελο και κελαρύζει το γέλιο .
Αχ! αυτά τα γυρίσματα του καιρού πόση δύναμη κρύβουν και πόσο ψηλά ταξιδεύουν την ψυχή. Πόσο σε γεμίζουν δύναμη και αισιοδοξία για την επόμενη μέρα …
Για όλες τις λιακάδες που δεν βλέπαμε και που χαρίζουν φως στο φθινόπωρο αξίζει να ζεις και να ρισκάρεις ανάσες και στιγμές.
Έτσι Απλά Λογάκια... 